sonra bunları yazdım:

yine sondan bir önceki sigarasını yakıyor çocuk.
üstelik daha haziran'ın başı. havalanmiyor tül
perdeler. bir defter bir de kalemi olsa, sadece
güneşlerin (milyonlarca) ömrünü yazmakla kalmaz;
güneşlerin (milyonlarca) baharlarını da yazardı.
uyuyamadi çocuk bunları düşünmeden. asla gülümsememeli insan bir baska insana sonuclarını
düşünmeden. sonra uyuyormus gibi yaptı çocuk. uyku meleklerini
uyuyasıya sevmek tek ahmakca problemi olduğu icin